KTO KOCHA ŻYCIE

Kto kocha życie, tego życie kocha
i darzy go sobą obficie.
Nawet gdy czasem się nad nim zaszlocha,
czy jest coś lepszego niż życie?

Jakże upływałby czas na planecie
bez zwierząt, bez drzew i bez ludzi?
Co by się miało dziać na takim świecie?
Przecież można by się zanudzić!

Życie to doznań wachlarz wieloraki,
aż trudno je wszystkie wymienić.
Sport, sztuka, wiedza, rozliczne przysmaki...
Ty to wszystko umiesz docenić.

Kto kocha życie, tego życie kocha.
Nic dziwnego, że go doświadcza.
Chce żeby stał się mocny jak opoka,
przyjazna, a przecież najtwardsza.

Łatwo jest działać pod dyktando losu,
nie sztuką jest iść na układy.
Własny charakter musi dojść do głosu,
niezłomne mieć trzeba zasady.

Wszystko ma swoją cenę i nagrodę.
W zmaganiach o wyższe wartości
triumf przeplata często się z zawodem.
Ty wiesz jak pokonać trudności.

Kto kocha życie, tego życie kocha.
Kto tej prawdy się nie ulęknie,
życie uczyni zeń swego pieszczocha
by żył dobrze, mądrze i pięknie.

Czasu i starań wkłada się tak wiele
by uchwycić szczęście w zenicie.
Ktoś rzekł, że szczęście wcale nie jest celem,
lecz raczej sposobem na życie.

Szczęścia szukanie niełatwa to sprawa,
to nie złoto czy gaz łupkowy.
Bo znaleźć szczęście znaczy szczęście dawać.
Ty właśnie najlepiej to robisz.

Bądź sobą, troski zamknij jak w muszelce,
niech los pozostaje Twym sługą,
natchnij otuchą zmysły, rozum, serce,
pozwól życiu kochać Cię długo.

Z powrotem