TYLKO BÓL

Tylko ból, i żal, i płacz.
Czy tak można żyć?
Smutek, ten ponury tkacz
snuje czarną nić.

Tylko żal, i płacz, i ból.
Czy potrzebne są?
Jak jątrząca ranę sól
drążą duszę mą.

Tylko płacz, i ból, i żal.
Dokąd wiodą mnie?
Życia, śmierci sens, na cal
nie obnaża się.