TO BYŁ CICHY

To był cichy magicznie styczeń.
Nie kazał nam mówić ze sobą.
Z naszych najważniejszych przemilczeń
snuł opowieść nieobcą grobom.

Słyszał nas, jak milcząc rozumnie
całkiem blisko jesteśmy siebie
kiedy ból zamknięty już w trumnie,
kiedy cicho już po pogrzebie.

Wielu słów nam już nie potrzeba,
użyliśmy każdego nieraz,
ja ziemi dotykam, Ty - nieba,
inny dialog się nam otwiera.

Czasem jakimś wspomnę wyrazem
o tęsknocie, żalu i smutku,
jednak zawsze będziemy razem.
Śmierć żadnego nie ma tu skutku.